Europejski Trybunał Sprawiedliwości w Luksemburgu uznał w wyroku z dnia 12 czerwca 2012 roku w sprawie obywateli polskich przeciwko niemieckiej Agentur für Arbeit (C‑611/10 i C‑612/10), iż prawo Unii Europejskiej nie stoi na przeszkodzie temu, aby nieposiadające właściwości na podstawie europejskich przepisów o ubezpieczeniu socjalnym Niemcy przyznały świadczenia na dziecko w oparciu o swoje prawo krajowe na rzecz pracownika migrującego wykonującego pracę tymczasową lub sezonową, jeśli podlegał on obowiązkowi podatkowemu w Niemczech. Dotyczy to nawet w przypadku, gdy zostałoby ustalone, iż skorzystanie ze swobody przepływu przez pracownika nie spowodowało dla niego żadnej niekorzyści pod względem prawnym, ponieważ zachował prawo do świadczeń rodzinnych o tym samym charakterze w Polsce oraz po drugie, że ani pracownik, ani dziecko, w odniesieniu, do którego zwrócono się o przyznanie świadczenia, nie mają miejsca zwykłego pobytu w Niemczech, gdzie praca była wykonywana.

 

Ponadto Trybunał stwierdził, iż prawo UE stoi na przeszkodzie takiej wykładni § 65 Einkommensteuergesetz (niemieckiej ustawy o podatku dochodowym), w jakim prowadzi ona nie do zmniejszenia kwoty świadczenia na dziecko o wysokość kwoty świadczenia porównywalnego pobieranego w innym państwie, ale do wykluczenia tego świadczenia.